Ιδρυτική Διακήρυξη

Η οικονομική κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές

Εδώ και έξι χρόνια βιώνουμε τις συνέπειες της χειρότερης, μεταπολεμικά, οικονομικής κρίσης της χώρας μας. Τα σκληρότατα μέτρα που επιβάλλονται από την τρόϊκα της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της Ε.Κ.Τ. σε συνεργασία με τις εγχώριες κυβερνήσεις και τις οικονομικές ελίτ, μέσα από αλλεπάλληλα μνημόνια και μεσοπρόθεσμα προγράμματα βάρβαρης λιτότητας, οδηγούν μεγάλα τμήματα του λαού στη φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμόΟ εθνικός πλούτος, τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες τίθενται σε καθεστώς ιδιωτικοποίησης/εκποίησης. Η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση επί έξι χρόνια (μείωση του ΑΕΠ κατά 25%), η παραγωγή καταρρέει, δεκάδες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν, οι δημόσιες υπηρεσίες διαλύονται, το κοινωνικό κράτος περιστέλλεται, οι δημόσιες δομές στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση και την κοινωνική πρόνοια καταρρέουν προς όφελος του ιδιωτικού κεφαλαίου, οι μισθοί εξανεμίζονται, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα απολύονται, τίθενται σε διαθεσιμότητα και χάνουν δικαιώματα που με αγώνες ετών κατέκτησαν. Η συγκυβέρνηση με αλλεπάλληλες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, υποβάθμιση του κοινοβουλίου και έξαρση της καταστολής περιορίζει ασφυκτικά ακόμη και τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας.

Στα χρόνια των Μνημονίων χάθηκαν περίπου ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας, η επίσημη ανεργία εκτοξεύθηκε στο 28% και η ανεργία των νέων υπερβαίνει σήμερα το 60%. Παράλληλα χρεοκόπησαν ή υπέστησαν επιδείνωση της θέσης τους τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Η δραματική μείωση μισθών, συντάξεων και εισοδημάτων, η συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και η λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, ο αποκλεισμός του 30% του πληθυσμού από το δημόσιο σύστημα υγείας, οι συνεχείς φοροεπιδρομές και η ιδιότυπη δήμευση, μέσω φορολογίας, της μικρής ιδιοκτησίας, η καταστροφή χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων υπέρ της συγκέντρωσης του κεφαλαίου έχουν οδηγήσει την μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Η ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι πλέον όρος επιβίωσης για την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας και πρέπει να ξεκινήσει από κάθε γωνιά της χώρας!

Η κρίση στην Κεντρική Μακεδονία ξεκίνησε νωρίτερα…

Όμως στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας η κρίση και οι συνέπειές της εμφανίστηκαν νωρίτερα. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 καταγράφονταν στην περιοχή μας:
1.    Κατάρρευση ιστορικών παραγωγικών κλάδων όπως της κλωστοϋφαντουργίας (με ιστορία διακοσίων και πλέον ετών), της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, της χημικής βιομηχανίας και του κατασκευαστικού τομέα.

2.    Κλείσιμο μεγάλων εργοστασιακών μονάδων που το καθένα από αυτά σηματοδοτούσε την παραγωγική αλλά και εργατική ιστορία της περιοχής όπως η GoodYear, η Siemens, η ΦΙΛΚΕΡΑΜ-Johnson, η ΒΙΑΜΥΛ, η ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ, η ΑΒΕΖ, η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, οι Μύλοι Αλλατίνη, Λαναράς κ.ά.  Μόνο το 2008 (πριν δηλαδή ξεσπάσει η κρίση), έκλεισαν στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης 1.187 βιοτεχνίες και 765 βιομηχανίες. Στο σύνολο της περιφέρειας έκλεισαν 2943 βιοτεχνίες και 974 βιομηχανίες.
3.    Μεταφορά επιχειρήσεων, κυρίως ιματισμού, που μάλιστα είχαν επιδοτηθεί από το κράτος, στις Βαλκανικές χώρες, προς αναζήτηση εύκολου κέρδους, μέσω  χαμηλού εργατικού κόστους, φοροδιαφυγών κτλ.
4.    Μεγάλη μείωση του αριθμού των εργαζομένων στη μεταποίηση, καθώς στην περίοδο 2004 – 2009 «χάθηκαν» 70.000 περίπου θέσεις εργασίας, δηλαδή τα 2/3 των θέσεων εργασίας που χάθηκαν σε πανελλαδικό επίπεδο.
5.    Μείωση της αγροτικής παραγωγής ( γεωργικής ,κτηνοτροφικής και αλιευτικής) ως αποτέλεσμα της πτώσης των αγροτικών τιμών, της επιβάρυνσης του κόστους παραγωγής και της εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
6.    Εξαγορά των δύο τραπεζών (Μακεδονίας-Θράκης, Εγνατία) και η μεταφορά της έδρας τους στην Αθήνα όπως και σημαντικών βιομηχανιών της Περιφέρειας (π.χ. ΜΕΒΓΑΛ).
7.    Περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής με την δραματική επιδείνωση της κατάστασης της λίμνης Κορώνειας, της ρύπανσης των ποταμών, την προβληματική κατάσταση της Τάφρου 66 και του Θερμαϊκού,  το κυκλοφοριακό στα μεγάλα αστικά κέντρα, τη δρομολόγηση επιβλαβών και οικονομικά επιζήμιων επιλογών για τη διαχείριση απορριμμάτων.
8.    Υποβάθμιση των συγκοινωνιακών υποδομών της Περιφέρειας, καθώς απαξιώθηκε πλήρως το σιδηροδρομικό δίκτυο, το επαρχιακό οδικό δίκτυο, η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά αλλά και η αεροπορική σύνδεση με το εξωτερικό.
Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα το κατακεφαλήν ΑΕΠ της περιοχής (σε όρους αγοραστικής δύναμης) που το 1995 υπερέβαινε τον μέσο όρο της χώρας (106,2%) να μειωθεί το 2005 στο 92,9%, ενώ τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάσταση έχει δραματικά χειροτερέψει.
Η «μεγάλη ιδέα» της μετατροπής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας σε κέντρο αναφοράς για τα Βαλκάνια και την Νοτιοανατολική Ευρώπη, που για λόγους πολιτικής και οικονομικής κερδοσκοπίας καλλιεργούσαν οι πολιτικές (Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και επιχειρηματικές ελίτ της περιοχής, κατέρρευσε με πάταγο, αφού μετέτρεψε τις βιομηχανικές ζώνες σε «νεκροταφεία» επιχειρήσεων και οδήγησε μεγάλο αριθμό εργαζομένων στη φτώχεια και στην επαγγελματική απαξίωση. Σήμερα η περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας είναι πρώτη στην ανεργία σε όλη τη χώρα. Η «μεγάλη ιδέα» των πολιτικών και επιχειρηματικών ελίτ αντιπροσωπεύεται σήμερα από τις εργαζόμενους του Κιλκίς, των Σερρών και της Θεσσαλονίκης  που αναζητούν εργασία στην Π.Γ.Δ.Μ. και τη Βουλγαρία…


Ο «Καλλικράτης» και ο ρόλος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (Π.Κ.Μ.)
Μετά από τρία χρόνια εφαρμογής του «Καλλικράτη» επιβεβαιώθηκε με το χειρότερο τρόπο η αρχική εκτίμησή μας, ότι η συγκεκριμένη «μεταρρύθμιση»  ήταν ο μοχλός εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αντιταχθήκαμε από την αρχή στη «μεταρρύθμιση» του «Καλλικράτη», αναδείξαμε έγκαιρα τη νεοφιλελεύθερη λογική που υπηρετούσε, στηλιτεύσαμε τις αναγκαστικές συνενώσεις των ΟΤΑ,  την σύγχυση των αρμοδιοτήτων μεταξύ α΄ και β΄  βαθμού αυτοδιοίκησης  , τη συγκεντρωτική λογική βάσει της οποίας διατηρήθηκαν οι κρατικές Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, τις απολύσεις ή μετατάξεις χιλιάδων υπαλλήλων.
Το αποτέλεσμα των μνημονίων και του «Καλλικράτη» με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς αντίστοιχους πόρους και με τη δραστική μείωση της χρηματοδότησης, είναι ότι η αυτοδιοίκηση αδυνατεί να ανταποκριθεί σήμερα σε στοιχειώδεις λειτουργίες. Η επιβολή  οικονομικής επιτροπείας μέσω του Παρατηρητηρίου έχει δυσχεράνει ακόμη περισσότερο τη δραματική κατάσταση που επικρατεί.
Το σχέδιο του συνασπισμού εξουσίας είναι προφανές: η εφαρμογή ενός ακραία νεοφιλελεύθερου προγράμματος, που θα περιλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας, της διαχείρισης των απορριμμάτων και των άλλων αυτοδιοικητικών υπηρεσιών, την εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής από την Τ.Α. προς όφελος του ιδιωτικού κεφαλαίου, την πλήρη ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών, την εκποίηση του πλούτου της πατρίδας μας, την ενέργεια, το νερό, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια κτλ. και τη μετατροπή της χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ).
Εκτός όμως από τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας υπέστη ισχυρό πλήγμα στη συνείδηση του κόσμου ως αποκεντρωμένος αυτοδιοικητικός θεσμός, εξαιτίας των φαινομένων κακοδιαχείρισης που είχαν ως συνέπεια τη δικαστική καταδίκη και την απαλλαγή από τα καθήκοντα του τέως Περιφερειάρχη της. Αντίστοιχα γεγονότα στο Δήμο Θεσσαλονίκης, με όλο το μέγεθος της κακοδιαχείρισης και τη δικαστική εξέλιξη, εμπέδωσαν στους συμπολίτες μας την αντίληψη ότι ακόμη και στην τοπική αυτοδιοίκηση, θεσμό πιο κοντινό στον πολίτη, κυριαρχεί η διαφθορά και η απάτη. 
Η διοίκηση Τζιτζικώστα, διάδοχος της διοίκησης Ψωμιάδη, συνεπικουρούμενη κυρίως από την παράταξη του ΠΑΣΟΚ, φρόντιζε να δίνει συνεχώς διαπιστευτήρια υποταγής στη μνημονιακή πολιτική:
1.    Αποδέχθηκε τη συγχώνευση/ κλείσιμο νοσοκομειακών και σχολικών μονάδων και δομών κοινωνικής πρόνοιας με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται οι παροχές υπηρεσιών σε αυτούς τους τομείς.
2.    Δεν πρόβαλλε καμία αντίσταση στο ξεπούλημα (μέσω του ΤΑΙΠΕΔ) της Ε.Υ.Α.Θ., του Ο.Λ.Θ., του σιδηροδρομικού δικτύου, του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης, της Εγνατίας Οδού και της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Αν υλοποιηθούν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, η Περιφέρεια θα στερηθεί σημαντικών εργαλείων για την ανάπτυξή της και οι πολίτες θα επιβαρυνθούν σημαντικά για τη χρήση τους.
3.    Συνέβαλε στο να μετατραπεί η Αυτοδιοίκηση  στο μακρύ χέρι υλοποίησης των εθνικών και υπερεθνικών αντιλαϊκών πολιτικών, όπως, για παράδειγμα η ελληνογερμανική «συνεργασία» και η εκποίηση της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας.
4.    Συντάχθηκε με την πλειοψηφία της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝ.Π.Ε.), αποδεχόμενος την υποχρηματοδότηση των περιφερειών και τις «κολοβές» αρμοδιότητες.
5.    Στηρίζει ουσιαστικά τις «επενδύσεις» εξορύξεων χρυσού  στις Σκουριές Χαλκιδικής και στο Κιλκίς που οδηγούν σε περιβαλλοντική και παραγωγική  καταστροφή την Περιφέρεια.
6.    Δεν πήρε ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση υποβάθμισης του περιβάλλοντος (μη ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων, υποβάθμιση των εδαφών, διασυνοριακή ρύπανση των επιφανειακών υδάτων κ.α.). Δεν στήριξε τους αγώνες των κατοίκων για την απόδοση των στρατοπέδων και την αξιοποίησή τους ως χώρους πρασίνου.
7.    Υλοποίησε τις επιταγές για μείωση του προσωπικού (απολύσεις, διαθεσιμότητες), με αποτέλεσμα σημαντικές υπηρεσίες της Περιφέρειας, όπως η πολιτική προστασία, οι ποιοτικοί έλεγχοι νερών, τροφίμων, γεωργικών και κτηνιατρικών φαρμάκων, υδάτων κ.ά., να μην μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους και να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και η ασφάλεια των πολιτών.
8.    Ενθάρρυνε πολιτικές ενέργειας που δεν είχαν σκοπό την παραγωγή φτηνής ενέργειας ώστε να βοηθηθούν τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την κρίση, αλλά την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων όπως πχ. ό,τι  επιχειρήθηκε στο Βέρμιο με την προώθηση φαραωνικών αιολικών εγκαταστάσεων που είναι μεταξύ άλλων και ασύμβατες με την προστασία του όρους.
9. Στήριξε ενεργητικά ,ενάντια στο συμφέρον και παρά την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας, την κατασκευή του ΣΜΑ Ευκαρπίας εξυπηρετώντας επί της ουσίας όχι την προστασία του περιβάλλοντος αλλά επιχειρηματικά συμφέροντα.
10.  Τήρησε εκκωφαντική σιωπή σε κρίσιμα ζητήματα της Περιφέρειας όπως το κλείσιμο των τριών εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, της γαλακτοβιομηχανίας «ΑΓΝΟ», της ΕΛΒΟ, του Πετζετάκη κ.ά., καθώς και στη διέλευση του αγωγού ΤΑΡ με τα περιβαλλοντικά και παραγωγικά προβλήματα που προκαλεί στην περιοχή.
11.  Δεν αξιοποίησε το τεράστιο ερευνητικό δυναμικό που συγκεντρώνεται στα Πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ και τα δημόσια ερευνητικά κέντρα της Περιφέρειας για τη σύνδεση έρευνας και κοινωνικών αναγκών, αλλά αποδέχθηκε την υποβάθμισή ή και το κλείσιμό τους σύμφωνα με τις επιταγές της μνημονιακής πολιτικής.
12.  Απαξίωσε ακόμη και τους ελάχιστους θεσμούς συμμετοχής που περιλαμβάνονται στον «Καλλικράτη» όπως το «συμβούλιο διαβούλευσης» και τον «περιφερειακό συνήγορο του πολίτη και της επιχείρησης» κ.ά.

Η πρότασή μας : «Με λογισμό και με όνειρο»

·         Πώς προσδιορίζεται ο ρόλος και η παρέμβαση μιας  αριστερής ριζοσπαστικής παράταξης στο επίπεδο της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης στη σημερινή συγκυρία της ευρύτατης κοινωνικής καταστροφής, της συνεχιζόμενης ερημοποίησης της χώρας και των αλλεπάλληλων μνημονιακών πολιτικών;  Ειδικά όταν τα «προγράμματα» τύπου ΕΣΠΑ που προέρχονται από την Ε.Ε. και διοχετεύονται στην Περιφέρεια συνοδεύονται από διαρθρωτικές αλλαγές, φθηνή και ευέλικτη εργασία, επιχειρηματική κερδοσκοπία κ.α.
·         Πώς αντιμετωπίζονται οι περιοριστικοί όροι στην κατανομή των κονδυλίων αυτών, μέσω των προκαθορισμένων από την Ε.Ε. δράσεων, οι οποίες έχουν βέβαια σημασία γιατί αφορούν ορισμένους αναγκαίους τομείς παρεμβάσεων (προστασία περιβάλλοντος, κοινωφελή έργα υποδομών κ.ά.), εντούτοις όμως δεν επηρεάζουν καθοριστικά τους όρους ζωής και απασχόλησης των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας, του ευρύτερου συνόλου της περιφέρειας;
·         Υπάρχει η δυνατότητα μιας σοβαρής αναπτυξιακής πολιτικής σε φιλολαϊκή  κατεύθυνση σε επίπεδο Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, όταν περιορίζονται  δραστικά στον κρατικό προϋπολογισμό οι δημόσιες επενδύσεις, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι, σε βάρος της ανάπτυξης, για να ξεπληρωθεί ένα δυσβάστακτο δημόσιο χρέος;
Είναι φανερό, πως η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αν δεν θέλει να συνθλιβεί στη μέγγενη των μνημονιακών πολιτικών, αλλά θέλει να παίξει το ρόλο της ως θεσμός υπεράσπισης των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται από την οικονομική κρίση, οφείλει πρωτίστως να επιλέξει το δρόμο της αντιπαράθεσης με τις μνημονιακές πολιτικές, να στηρίξει ενεργά τα κοινωνικά κινήματα και τις διεκδικήσεις τους, να αναδείξει και να προωθήσει σε κεντρικό επίπεδο τα αιτήματά τους.
Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση επειδή ακριβώς περιβάλλεται από την ευρύτερη νομιμοποίηση, που της προσδίδει η άμεση εκλογή της από το σύνολο του  πληθυσμού της περιφέρειας, μπορεί να μετατραπεί σε «μεγάφωνο» των πολύμορφων αναγκών του λαού της περιφέρειας που πλήττονται από την καπιταλιστική κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές, να  ενισχύει τις κινηματικές δράσεις, ξεπερνώντας τα στενά περιθώρια των προκαθορισμένων αρμοδιοτήτων της, προκειμένου να συμβάλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των τεράστιων σημερινών κοινωνικών αναγκών.
Παράλληλα, αφού εξαντλήσει τις όποιες δυνατότητες  προβλέπει το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο για την όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των οικονομικών πόρων που έχει στη διάθεσή της πρέπει να συμβάλει ενεργά στην αλλαγή των θεσμικών αυτών πλαισίων, των δεσμευτικών όρων και προϋποθέσεων.


Φίλες και φίλοι,
εμείς, ο συνδυασμός της Ριζοσπαστικής Αριστερής Ενότητας, με την ενίσχυση των αντιστάσεων και των κοινωνικών πειραματισμών (κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, ΒΙΟΜΕ, κ.α.) αλλά και με τη διατύπωση προτάσεων και θέσεων για τα μείζονα προβλήματα της Περιφέρειας και της χώρας θέλουμε να συναντηθούμε και να ανοίξουμε τον διάλογο με όλους τους κατοίκους της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, από την πιο μικρή κοινοτική ενότητα μέχρι τον μεγαλύτερο δήμο. Για να σχεδιάσουμε μαζί τους τις πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις μνημονιακές πολιτικές, θα αποτελέσουν ανάχωμα στην ανθρωπιστική κρίση και θα συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας ώστε να αντιμετωπιστεί η ανεργία, να μειωθεί η φτώχεια, να πάψουν τα παιδιά μας να φεύγουν μετανάστες. Μόνο η λαϊκή συμμετοχή στον σχεδιασμό των πολιτικών, στην κατανομή των διαθέσιμων αλλά κυρίως στη διεκδίκηση πρόσθετων πόρων, διασφαλίζει την επιτυχία του δύσκολου αγώνα που έχουμε μπροστά μας.
Καλούμε τους πολίτες, ώστε όλοι μαζί:
·         Να αντιπαλέψουμε και να καταργήσουμε τις μνημονιακές πολιτικές.
·         Να αντισταθούμε στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών και στην κατάρρευση των δημόσιων δομών υγείας, παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας.
·         Να διεκδικήσουμε διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους, πράγμα που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εξοικονόμηση πόρων προκειμένου να βγει από τη διαρκή ύφεση η οικονομία της χώρας.
·         Να διεκδικήσουμε αύξηση των πόρων από την κεντρική διοίκηση προς την αυτοδιοίκηση, παράλληλα με αύξηση του ποσού των δημοσίων επενδύσεων στον κρατικό προϋπολογισμό, που θα διαχέονται ισόρροπα στην περιφέρεια. Έτσι θα μπορούμε να τροφοδοτήσουμε ένα πλήρες πρόγραμμα περιφερειακών δημόσιων επενδύσεων για την κατασκευή πολλαπλών τεχνικών έργων υποδομής, όπως σχολικών κτιρίων, πολιτιστικών κέντρων, αντιπλημμυρικών προστατευτικών έργων και δικτύων απορροής των όμβριων υδάτων κ.ά. προκειμένου να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες κοινωφελείς υποδομές για το σύνολο του πληθυσμού της περιφέρειας.
·         Να διαμορφώσουμε ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας, με βάση το οποίο οι υποδομές, τα δίκτυα, η γνώση, η καινοτομία, το ανθρώπινο δυναμικό, οι πόροι, κλπ. θα αποτελέσουν ένα ολοκληρωμένο σύμπλεγμα δραστηριοτήτων, που θα συνδυάζεται με την εκπόνηση γενικών κλαδικών πολιτικών, τη σύγκλιση των περιφερειών, την αξιοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων κτλ.
·         Να δώσουμε προτεραιότητα σε κλάδους και επιχειρήσεις που συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
·         Να στηρίξουμε τη δημόσια και κοινωνική οικονομική δραστηριότητα με την ενθάρρυνση παραγωγικών και καινοτόμων συνεταιρισμών, αυτοδιαχειριζόμενων παραγωγικών μονάδων και άλλων μορφών αλληλέγγυας οικονομίας.
·         Να συμβάλουμε στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, του αγροτικού κόσμου, παράλληλα με μια γενναία ρύθμιση έως και διαγραφή του ιδιωτικού χρέους, ανέργων, μισθωτών, αγροτών και συνταξιούχων που έχασαν σημαντικό μέρος του εισοδήματός τους. Για να συμβούν αυτά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος.
·         Να αναπτύξουμε την έρευνα και την καινοτομία με την αξιοποίηση του ερευνητικού δυναμικού για την ανάσχεση της φυγής των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό.
·         Να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, κατευθύνοντας τους διαθέσιμους πόρους της Περιφέρειας στην υλοποίηση αυτού του στόχου.
·         Να ενισχύσουμε και να προωθήσουμε τις δομές αλληλεγγύης.
·         Να πάρουμε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την ομαλή ένταξη στην κοινωνία των υπηκόων τρίτων χωρών που διαβιούν στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, την απορρόφηση των προβλεπόμενων γι’ αυτό το σκοπό κοινοτικών κονδυλίων, και τη δημιουργία σύγχρονων «υπηρεσιών μίας στάσης» για τη διευθέτηση των προβλημάτων τους ,που σχετίζονται με το καθεστώς διαμονής και εργασίας τους.
·         Να αγωνιστούμε για τη δημόσια και κοινωνική διαχείριση του συνόλου των υδάτινων πόρων της Κεντρικής Μακεδονίας, είτε αφορούν την υδροδότηση των πόλεων, είτε την άρδευση, είτε την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.
·         Να δώσουμε τη μάχη για να μην κλείσουν εργοστάσια και επιχειρήσεις στις βιομηχανικές περιοχές Σίνδου, Ωραιοκάστρου, Θέρμης, Ν. Σάντας, Σταυροχωρίου, Πέλλας, Ημαθίας, Κατερίνης και Σερρών, για την προστασία των θέσεων εργασίας και την αποτροπή των απολύσεων.
·         Να παλέψουμε ενάντια στην ισχυρή απαίτηση του Συνδέσμου  Βιομηχανιών Β. Ελλάδος που ζητά να γίνουν στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.
·         Να αξιοποιήσουμε τους πόρους της Περιφέρειας για την αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων, την κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών, την υπεράσπιση και ενίσχυση των κοινωνικών δομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τον πολιτισμό με σκοπό την ανάδειξη της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την ανάπτυξη της Καλλιτεχνικής δημιουργίας, τον αθλητισμό με προτεραιότητα τον μαζικό αθλητισμό για όλους.
·         Να ακυρώσουμε την επένδυση στις Σκουριές και το Κιλκίς, στηρίζοντας τον αγώνα των κατοίκων.
·         Να πατάξουμε κάθε φαινόμενο διαφθοράς και διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, μέσα από ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, και κυρίως μέσα από την ενεργή συμμετοχή και τον έλεγχο των πολιτών.
·         Να απαιτήσουμε την κατάργηση του μέτρου της διαθεσιμότητας και των απολύσεων των εργαζομένων στον στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
·         Να κατοχυρώσουμε τη συμμετοχή των κατοίκων της Περιφέρειας στον σχεδιασμό (π.χ. συμμετοχικός προϋπολογισμός), τον προγραμματισμό και την υλοποίηση του προγράμματος, που είναι ο αναγκαίος όρος τόσο για την επίτευξη των στόχων που θέτει όσο και για την κοινωνική καταξίωση της περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
Το διακύβευμα αυτών των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι κρίσιμο και εξαιρετικά επίκαιρο: η Αυτοδιοίκηση ή θα λειτουργήσει ως ένας πυλώνας λαϊκής εξουσίας και συμμετοχής των πολιτών ή θα παραμείνει ένας γραφειοκρατικός, αποστεωμένος θεσμός παραγωγής παραγόντων προθύμων να υπηρετήσουν τις κεντρικές πολιτικές που θα τους υπαγορευτούν. Η απαξίωση του θεσμού της Αυτοδιοίκησης, στην συνείδηση της κοινωνίας, εξαιτίας των φαινομένων μεταφοράς των πολιτικών και της πολιτικής από την κεντρική σκηνή, θα έχει ως φυσικό αποτέλεσμα το τέλος ενός εν δυνάμει λαϊκού θεσμού. Και αυτό ακριβώς επιδιώκεται.
 Ας ανασκουμπωθούμε λοιπόν και ας δώσουμε στο θεσμό το νόημα και την αξία που του αφαίρεσαν. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να υπάρξει μια εκ βάθρων ανασυγκρότηση της αυτοδιοίκησης - πράγμα που βέβαια σημαίνει την πλήρη ανατροπή του καθεστώτος που εγκαθίδρυσε τα Μνημόνια και τον «Καλλικράτη». Ο αγώνας είναι διμέτωπος, στα κινήματα, στη συγκρότηση μετώπων αντίστασης, αλλά  και στην  επεξεργασία εναλλακτικών προτάσεων για το μέλλον της χώρας και της Αυτοδιοίκησης. Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση και δυναμική.
Για να κερδίσουμε αυτήν την εκλογική μάχη, ενάντια στις διοικήσεις και στους αιρετούς που δεν αντιτάχθηκαν και εφάρμοσαν τις μνημονιακές πολιτικές, για να υλοποιήσουμε τους στόχους που θέσαμε, απευθύνουμε κάλεσμα για την αγωνιστική συστράτευση όλων όσοι:
·         Αρνούνται να συμβιβαστούν με τη σημερινή άθλια πραγματικότητα των μνημονίων και της καταστροφής της χώρας και της κοινωνίας.
·         Υπερασπίζονται τα δημόσια αγαθά και την πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτά ανεξάρτητα από το εισόδημά τους.
·         Παλεύουν ενάντια στη ληστρική επέλαση του ιδιωτικού κεφαλαίου που επιδιώκει να υφαρπάσει δημόσιες υποδομές, ακίνητα και εκτάσεις.
·         Θέλουν η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να αποτελέσει το κέντρο για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα στοχεύουν στη δημιουργία σταθερών και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας, στην κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών, στην προστασία του περιβάλλοντος.
·         Θεωρούν πως ο αγώνας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας είναι κρίσιμος και απαραίτητος και συνδέεται άμεσα με την υπεράσπιση των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης.


Καλούμε, επίσης, σε συστράτευση τους νέους και τις νέες της Περιφέρειας που θέλουν να μείνουν στον τόπο τους και να αγωνιστούν για την ανατροπή των μνημονίων και για μια αξιοπρεπή εργασία και ζωή!
Καλούμε όλους όσους «δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό», όσους «δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο»…
Για να αποδείξουμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος.
Για να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει. Να συγκρουστούμε με όσους/ες θέλουν να συνεχιστεί η ανισότητα και ο πλουτισμός των λίγων, να ονειρευτούμε ένα καλύτερο μέλλον, όχι σε μια κοινωνία των μνημονίων, που οδηγεί το λαό μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αλλά σε μια κοινωνία ευημερούσα, φιλόξενη, ανεκτική, αλληλέγγυα.

Για τη Μεγάλη Ανατροπή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας!