Έχουν περάσει έξι χρόνια από τις 6
Δεκέμβρη του 2008, όταν το όπλο αστυνομικού σε υπηρεσία σκοτώνει έναν μαθητή
στα Εξάρχεια, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Σήμερα, 6 χρόνια μετά, ένας άλλος νέος, ο
Νίκος Ρωμανός, συμπληρώνει 26 ημέρες απεργίας πείνας στη φυλακή, και με κίνδυνο
τη ζωής του, διεκδικεί το αυτονόητο δικαίωμά του να σπουδάσει, συναντώντας
απέναντί του την αναλγησία της Δεξιάς των μνημονίων, τον αυταρχισμό της
συγκυβέρνησης που θέλει να επιβάλει τη λογική της μη ανοχής.
Σήμερα 6 χρόνια μετά, τα αδιέξοδα της ελληνικής νεολαίας που
ξεχύθηκε τότε στους δρόμους, αλλά και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, όχι
μόνον δεν αντιμετωπίστηκαν, αλλά διογκώθηκαν με την επιβολή των μνημονιακών
πολιτικών από κυβέρνηση και τρόικα, με τη βίαιη φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος
του ελληνικού λαού, τη στέρησή του από το δικαίωμα στην υγεία, την περίθαλψη,
τη διατροφή, και κυρίως με τη στέρηση της πλειοψηφίας της νεολαίας από το
αναφαίρετο δικαίωμά της στη μόρφωση και στη δουλειά, οδηγώντας την στο
περιθώριο της ζωής είτε στην αναγκαστική μετανάστευση.
Η μόνη λύση για να μπορέσουμε να
ανακτήσουμε το δικαίωμά μας στη ζωή, κυρίως η νεολαία, είναι οι εργαζόμενοι, οι
άνεργοι, οι φοιτητές, οι νέοι και οι συνταξιούχοι, να αναπτύξουμε ένα ισχυρό
κίνημα αντίστασης και αγώνων, να διεκδικήσουμε με μαζικότητα, και να
καταφέρουμε την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, της κυβέρνησης που τα
επιβάλλει, και των αδιεξόδων που τα συνοδεύουν. Έτσι μπορούμε με αποτελεσματικό
τρόπο να επιβάλλουμε την προοδευτική πορεία της χώρας προς όφελος των δυνάμεων
της εργασίας, με σεβασμό στα όνειρα και στις ελπίδες της νεολαίας.
Συμμετέχοντας στις αυριανές
κινητοποιήσεις να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας και τη δημοκρατία, να
σπάσουμε το κλίμα φόβου και απαγορεύσεων που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση.
